Verbum

анлайнавы слоўнік

распіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распіна́нне ср.

1. распя́тие;

2. распя́ливание;

3. растя́гивание;

1-3 см. распіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распінаць — распяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распя́ливание распіна́нне, -ння ср., расця́гванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распина́ние распіна́нне, -ння ср., раскрыжо́ўванне, -ння ср.; см. распина́ть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́лка ж., разг.

1. (действие) распіна́нне, -ння ср., расця́гванне, -ння ср.;

2. (приспособление) пя́ла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распя́тие ср.

1. уст. (действие) распіна́нне, -ння ср., раскрыжава́нне, -ння ср.;

2. (крест) распя́цце, -цця ср., крыж, род. кры́жа м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)