распява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. распець.

2. што і без дап. Спяваць гучна, весела.

Р. вясёлыя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распява́ю распява́ем
2-я ас. распява́еш распява́еце
3-я ас. распява́е распява́юць
Прошлы час
м. распява́ў распява́лі
ж. распява́ла
н. распява́ла
Загадны лад
2-я ас. распява́й распява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распява́ць несов. распева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Незак. да распець.

2. Спяваць гучна, весела. — Ка мне йшлі дзяўчаты, Кветкі мае рвалі, Жніўныя, вясельныя Песні распявалі. Русак. Ля ракі распяваў салоўка. Сіняўскі.

3. Вымаўляць нараспеў. — Ну што ось гэта вы, хлопцы? — распяваючы кожнае слова, працягнуў .. [Сямён]. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распе́ць, -пяю́, -пяе́ш, -пяе́; -пяём, пеяце́, -пяю́ць; -пе́й; -пе́ты; зак., што.

1. Развучыць, рэпетуючы (музычны твор для голасу).

Р. дуэт.

2. Прымусіць добра гучаць (пра голас, галасы).

Р. хор перад выступленнем.

|| незак. распява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распева́ть несов. пець; спява́ць, распява́ць;

распева́ть пе́сни пець (спява́ць, распява́ць) пе́сні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распяваць — распець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распецца.

2. Зал. да распяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгу́кваць

‘распяваць песню; забаўляць, весяліць каго-небудзь размовамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгу́кваю разгу́кваем
2-я ас. разгу́кваеш разгу́кваеце
3-я ас. разгу́квае разгу́кваюць
Прошлы час
м. разгу́кваў разгу́квалі
ж. разгу́квала
н. разгу́квала
Загадны лад
2-я ас. разгу́квай разгу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)