распэ́йкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распэ́йкаю распэ́йкаем
2-я ас. распэ́йкаеш распэ́йкаеце
3-я ас. распэ́йкае распэ́йкаюць
Прошлы час
м. распэ́йкаў распэ́йкалі
ж. распэ́йкала
н. распэ́йкала
Загадны лад
2-я ас. распэ́йкай распэ́йкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час распэ́йкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Распэ́йкаць ’распусціць, растраціць’ (пух., Жд. 3; карэліц., Жыв. сл.). Няясна. Магчыма, да пэкаць (гл.) з экспрэсіўным інфіксам у корані і далейшым развіццём семантыкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)