Verbum

анлайнавы слоўнік

распыле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распыле́нне ср., прям., перен. распыле́ние; см. распылі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распыле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распыляць — распыліць і распыляцца — распыліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв.. -пы́ліцца; -пы́лены; зак.

1. Рассеяцца. распырскацца, разляцецца (пра парашок. вадкасць і пад.).

2. перан. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы.

Сілы праціўніка распыліліся.

|| незак. распыля́цца, -я́ецца.

|| наз. распыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распылі́ць, -пылю́, -пы́ліш, -пы́ліць; -пы́лены; зак.

1. што. Рассеяць, распырскаць моцным струменем (парашок, вадкасць).

2. перан. каго-што. Раскідаць дробнымі групамі, часткамі, пазбавіўшы гэтым дзейнасці, сілы.

Р. сілы.

Р. сродкі.

|| незак. распыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. распыле́нне, -я, н. і распы́л, -у, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водараспыле́нне, ‑я, н.

Распыленне вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульверыза́цыя, ‑і, ж.

Распыленне вадкасці пры дапамозе пульверызатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́дный като́дны;

като́дное распыле́ние като́днае распыле́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распыле́ние прям., перен. распыле́нне, -ння ср.; неоконч. распы́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)