Verbum

анлайнавы слоўнік

распуха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распуха́нне ср. распуха́ние; см. распуха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распухаць — распухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́хнуць, -ну, -неш, -не; распу́х. -хла; -ні; зак.

1. Моцна апухнуць; ацячы.

Нага распухла.

2. перан. Павялічыцца ў памерах (разм.).

Папка распухла ад папер.

|| незак. распуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распуха́ние распуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспуха́ние успуха́нне, -ння ср., апуха́нне, -ння ср., напуха́нне, -ння ср.; (распухание) распуха́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вздува́ние

1. узніма́нне, -ння ср.;

2. успуха́нне, -ння ср., напуха́нне, -ння ср.; распуха́нне, -ння ср.; успу́шванне, -ння ср.; узніма́нне, -ння ср.;

3. раздзьму́хванне, -ння ср., запа́льванне, -ння ср.;

4. узніма́нне, -ння ср., наганя́нне, -ння ср.; см. вздува́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)