распу́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распу́тваю распу́тваем
2-я ас. распу́тваеш распу́тваеце
3-я ас. распу́твае распу́тваюць
Прошлы час
м. распу́тваў распу́твалі
ж. распу́твала
н. распу́твала
Загадны лад
2-я ас. распу́твай распу́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распу́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́тваць несов. (освобождать от пут) распу́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да распутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны: зак., каго-што.

Вызваліць ад пута, путаў.

Р. каня.

|| незак. распу́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распу́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́твацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распутацца.

2. Зал. да распутваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́твацца несов., возвр., страд. распу́тываться; см. распу́тацца, распу́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́тывать несов.

1. (снимать путы) распу́тваць;

2. (приводить в порядок запутанное) перен. разблы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)