распу́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́таны распу́таная распу́танае распу́таныя
Р. распу́танага распу́танай
распу́танае		 распу́танага распу́таных
Д. распу́танаму распу́танай распу́танаму распу́таным
В. распу́таны (неадуш.)
распу́танага (адуш.)		 распу́таную распу́танае распу́таныя (неадуш.)
распу́таных (адуш.)
Т. распу́таным распу́танай
распу́танаю		 распу́таным распу́танымі
М. распу́таным распу́танай распу́таным распу́таных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́таны распу́таная распу́танае распу́таныя
Р. распу́танага распу́танай
распу́танае		 распу́танага распу́таных
Д. распу́танаму распу́танай распу́танаму распу́таным
В. распу́таны (неадуш.)
распу́танага (адуш.)		 распу́таную распу́танае распу́таныя (неадуш.)
распу́таных (адуш.)
Т. распу́таным распу́танай
распу́танаю		 распу́таным распу́танымі
М. распу́таным распу́танай распу́таным распу́таных

Кароткая форма: распу́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́таны распу́танный; см. распу́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад распутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́танный

1. распу́таны;

2. разблы́таны; см. распу́тать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)