распу́сніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сніцкі распу́сніцкая распу́сніцкае распу́сніцкія
Р. распу́сніцкага распу́сніцкай
распу́сніцкае		 распу́сніцкага распу́сніцкіх
Д. распу́сніцкаму распу́сніцкай распу́сніцкаму распу́сніцкім
В. распу́сніцкі
распу́сніцкага		 распу́сніцкую распу́сніцкае распу́сніцкія
Т. распу́сніцкім распу́сніцкай
распу́сніцкаю		 распу́сніцкім распу́сніцкімі
М. распу́сніцкім распу́сніцкай распу́сніцкім распу́сніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сніцкі распу́сніцкая распу́сніцкае распу́сніцкія
Р. распу́сніцкага распу́сніцкай
распу́сніцкае		 распу́сніцкага распу́сніцкіх
Д. распу́сніцкаму распу́сніцкай распу́сніцкаму распу́сніцкім
В. распу́сніцкі
распу́сніцкага		 распу́сніцкую распу́сніцкае распу́сніцкія
Т. распу́сніцкім распу́сніцкай
распу́сніцкаю		 распу́сніцкім распу́сніцкімі
М. распу́сніцкім распу́сніцкай распу́сніцкім распу́сніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто вядзе распуснае жыццё.

2. Свавольнік (разм.).

Мінулай ноччу нейкі р. патаптаў грады.

|| ж. распу́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. распу́сніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)