распу́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распу́сны распу́сная распу́снае распу́сныя
Р. распу́снага распу́снай
распу́снае		 распу́снага распу́сных
Д. распу́снаму распу́снай распу́снаму распу́сным
В. распу́сны (неадуш.)
распу́снага (адуш.)		 распу́сную распу́снае распу́сныя (неадуш.)
распу́сных (адуш.)
Т. распу́сным распу́снай
распу́снаю		 распу́сным распу́снымі
М. распу́сным распу́снай распу́сным распу́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́сны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю.

Распусная жанчына.

2. Свавольны (разм.).

Распуснае дзіця.

|| наз. распу́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́сны

1. распу́тный, развра́тный, развращённый, беспу́тный; блудли́вый;

2. озорно́й, прока́зливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю, амаральнымі паводзінамі. [У пісьме] апісвалася, як Паходня .. бярэ пры ўсякім зручным выпадку хабар, п’е, часта начуе ў вядомай у Старыцы самагоншчыцы, распуснай жанчыны, па мянушцы — Прыхіляха. Хадкевіч.

2. Разм. Свавольны. Ладны такі хлапчучок [Валодзька], толькі .. распусны, вельмі распусны. З дзецьмі так і задзіраецца. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блу́дны², -ая, -ае.

Распусны, непрыстойны (разм.).

Блудныя жарты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блудлі́вы, -ая, -ае.

1. Распусны.

2. Шкадлівы, зладзеяваты (разм.).

Блудлівая кошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́тный распу́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развра́тный распу́сны; разбэ́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́мскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. уст. Распусны, разбэшчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разду́раны, -ая, -ае.

1. Распешчаны, капрызны, свавольны.

Раздуранае дзіця.

2. Разбэшчаны, распусны.

Не па гадах р. хлопец.

|| наз. разду́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)