распу́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
распу́джваецца |
распу́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
распу́джваўся |
распу́джваліся |
| ж. |
распу́джвалася |
| н. |
распу́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
распу́джвацца несов., страд. распу́гиваться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распу́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да распуджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распу́гиваться страд. распу́джвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)