распе́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распе́ўны распе́ўная распе́ўнае распе́ўныя
Р. распе́ўнага распе́ўнай
распе́ўнае		 распе́ўнага распе́ўных
Д. распе́ўнаму распе́ўнай распе́ўнаму распе́ўным
В. распе́ўны (неадуш.)
распе́ўнага (адуш.)		 распе́ўную распе́ўнае распе́ўныя (неадуш.)
распе́ўных (адуш.)
Т. распе́ўным распе́ўнай
распе́ўнаю		 распе́ўным распе́ўнымі
М. распе́ўным распе́ўнай распе́ўным распе́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распе́ўны распе́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распе́ўны, ‑ая, ‑ае.

Працяжны, меладычны. Пастукаўшы ў дзверы, я пачуў.. [Ірын] трошкі распеўны голас. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распе́ў, -пе́ву, м.

1. Працяжны напеў, мелодыя як характэрная рыса спеву.

2. Своеасаблівы прынцып будовы мелодыі, характэрны для старадаўняга царкоўнага спявання.

Р. малітвы.

3. Працяжнае, напеўнае вымаўленне слоў пры чытанні, размове.

Словы ён вымаўляе крыху з распевам.

|| прым. распе́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)