распаі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распаю́ |
распо́ім |
| 2-я ас. |
распо́іш |
распо́іце |
| 3-я ас. |
распо́іць |
распо́яць |
| Прошлы час |
| м. |
распаі́ў |
распаі́лі |
| ж. |
распаі́ла |
| н. |
распаі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распаі́ |
распаі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
распаі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
распаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.
Поячы, зрабіць укормленым, поўным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да распаіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)