распача́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распача́ты распача́тая распача́тае распача́тыя
Р. распача́тага распача́тай
распача́тае		 распача́тага распача́тых
Д. распача́таму распача́тай распача́таму распача́тым
В. распача́ты (неадуш.)
распача́тага (адуш.)		 распача́тую распача́тае распача́тыя (неадуш.)
распача́тых (адуш.)
Т. распача́тым распача́тай
распача́таю		 распача́тым распача́тымі
М. распача́тым распача́тай распача́тым распача́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распача́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распача́ты распача́тая распача́тае распача́тыя
Р. распача́тага распача́тай
распача́тае		 распача́тага распача́тых
Д. распача́таму распача́тай распача́таму распача́тым
В. распача́ты (неадуш.)
распача́тага (адуш.)		 распача́тую распача́тае распача́тыя (неадуш.)
распача́тых (адуш.)
Т. распача́тым распача́тай
распача́таю		 распача́тым распача́тымі
М. распача́тым распача́тай распача́тым распача́тых

Кароткая форма: распача́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распача́ты на́чатый, предпри́нятый, зате́янный; см. распача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распача́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад распачаць.

2. у знач. прым. Якім ужо карысталіся, не новы, не цэлы. [Мядзведзь] знайшоў .. распачатую бутэльку мёду .. і палічыў, што за такую работу мае на яе права. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́чатый пача́ты, распача́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зате́янный заду́маны, вы́думаны; распача́ты, пача́ты; (устроенный) нала́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предпри́нятый

1. пача́ты, распача́ты; арганізава́ны;

2. зро́блены; см. предприня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́днятый

1. (снизу) падня́ты;

2. в др. знач. узня́ты; падня́ты; паста́ўлены; узвы́шаны, павы́шаны; пабу́джаны; разбу́джаны; пача́ты, усча́ты, распача́ты; узагна́ны; успу́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возбуждённый (вызванный) вы́кліканы; узбу́джаны, абу́джаны; (предложенный на обсуждение) узня́ты, узбу́джаны; (начатый) распача́ты; заве́дзены; (настроенный) настро́ены, узбу́джаны; (взволнованный) усхвалява́ны, узру́шаны; (распалённый) распа́лены; см. возбуди́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́сла ​1, ‑а, н.

1. Адвар крухмалістых і цукрыстых рэчываў у стане браджэння, які ідзе на выраб піва і квасу.

2. Сок адціснутага вінаграду.

су́сла ​2, ‑ы, ж.

Абл.

1. Самаробная соска або жвачка (звычайна з хлеба з цукрам), якую даюць дзіцяці. [Кастусь:] — Калі Вова прачнецца і будзе плакаць, дасцё суслу. Яна ў калысцы. Кудравец. На палічцы ляжыць распачаты бохан хлеба. Я адломваю кавалак мякіша, пачынаю жаваць, каб зрабіць суслу. Асіпенка.

2. перан. Пра папяросу, люльку і пад. Зязюльскі шпурнуў сваю суслу-папяросу. Колас. Ох і перападала Лаўрэну ад бабкі Валі за гэтыя суслы, як яна звала цыгарэты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)