распасо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распасо́ўка распасо́ўкі
Р. распасо́ўкі распасо́вак
Д. распасо́ўцы распасо́ўкам
В. распасо́ўку распасо́ўкі
Т. распасо́ўкай
распасо́ўкаю		 распасо́ўкамі
М. распасо́ўцы распасо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распасо́ўка I ж., спорт. распасо́вка

распасо́ўка II ж., карт. распасо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распасо́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

У спорце — некалькі перадач мяча адзін другому членамі адной каманды.

распасо́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

У картачнай гульні — становішча, калі ўсе ігракі адмаўляюцца ад ігры і аб’яўляюць пас. [Іван Пятровіч] заказаў тады яшчэ адзін круг распасоўкі, але і тут яму не пашанцавала — нахапаў узятак болей за ўсіх. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распасо́вка спорт., карт. распасо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)