распа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распа́рваю распа́рваем
2-я ас. распа́рваеш распа́рваеце
3-я ас. распа́рвае распа́рваюць
Прошлы час
м. распа́рваў распа́рвалі
ж. распа́рвала
н. распа́рвала
Загадны лад
2-я ас. распа́рвай распа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́рваць несов., в разн. знач. распа́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да распарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

1. Размякчыць парай, варам.

Р. зерне.

2. Разагрэць да поту; разгарачыць (разм.).

Р. цела.

|| незак. распа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распа́рванне, -я, н. і распа́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́ривать несов. распа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да распарыцца.

2. Зал. да распарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. распарваць — распарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рвацца несов., возвр., страд. распа́риваться; см. распа́рыцца, распа́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)