распараны - Пошук

распа́раны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распа́раны	распа́раная	распа́ранае	распа́раныя
Р.	распа́ранага	распа́ранай распа́ранае	распа́ранага	распа́раных
Д.	распа́ранаму	распа́ранай	распа́ранаму	распа́раным
В.	распа́раны (неадуш.) распа́ранага (адуш.)	распа́раную	распа́ранае	распа́раныя (неадуш.) распа́раных (адуш.)
Т.	распа́раным	распа́ранай распа́ранаю	распа́раным	распа́ранымі
М.	распа́раным	распа́ранай	распа́раным	распа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́раны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распа́раны	распа́раная	распа́ранае	распа́раныя
Р.	распа́ранага	распа́ранай распа́ранае	распа́ранага	распа́раных
Д.	распа́ранаму	распа́ранай	распа́ранаму	распа́раным
В.	распа́раны (неадуш.) распа́ранага (адуш.)	распа́раную	распа́ранае	распа́раныя (неадуш.) распа́раных (адуш.)
Т.	распа́раным	распа́ранай распа́ранаю	распа́раным	распа́ранымі
М.	распа́раным	распа́ранай	распа́раным	распа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распа́раны	распа́раная	распа́ранае	распа́раныя
Р.	распа́ранага	распа́ранай распа́ранае	распа́ранага	распа́раных
Д.	распа́ранаму	распа́ранай	распа́ранаму	распа́раным
В.	распа́раны (неадуш.) распа́ранага (адуш.)	распа́раную	распа́ранае	распа́раныя (неадуш.) распа́раных (адуш.)
Т.	распа́раным	распа́ранай распа́ранаю	распа́раным	распа́ранымі
М.	распа́раным	распа́ранай	распа́раным	распа́раных

Кароткая форма: распа́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	распа́раны	распа́раная	распа́ранае	распа́раныя
Р.	распа́ранага	распа́ранай распа́ранае	распа́ранага	распа́раных
Д.	распа́ранаму	распа́ранай	распа́ранаму	распа́раным
В.	распа́раны (неадуш.) распа́ранага (адуш.)	распа́раную	распа́ранае	распа́раныя (неадуш.) распа́раных (адуш.)
Т.	распа́раным	распа́ранай распа́ранаю	распа́раным	распа́ранымі
М.	распа́раным	распа́ранай	распа́раным	распа́раных

Кароткая форма: распа́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́раны в разн. знач. распа́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад распарыць.

2. у знач. прым. Які стаў мяккім пад уздзеяннем пары, гарачай вады і пад.; прыгатаваны параннем. Распараныя венікі. □ Многія рыбы ўлетку добра ловяцца на чорны і белы хлеб, на рознае распаранае зерне, гарох. Матрунёнак. На ферме, цёплай і чыстай, густа пахла варанай бульбай і распараным вотруб’ем — свіней нядаўна кармілі. Савіцкі.

3. у знач. прым. Разгарачаны, разамлелы (ад гарачыні, парання і пад.). Выходзячы з ванны ў паласатай піжаме, пачырванелы, распараны, Іван Трахімавіч сказаў жонцы: — Гануля! Зірні там у партфель. Я табе падарунак прывёз. Корбан. — Больш няма куды. Па завязку. — Дзмітрый высунуўся з люка, абцёр распараны твар. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разапрэ́лы, -ая, -ае.

Які разапрэў; распараны.

Р. гарох.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́ренный распа́раны, мног. параспа́рваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разапрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які разапрэў; распараны. Добра будзе досвіткам разбіваць зляжалы за ноч, разапрэлы тарфяны пыл. Мыслівец. Дзям’ян Хрысцюк пазіраў на разапрэлага ад духаты і хвалявання Антона Падлуцкага, пасміхаўся сам сабе. Дуброўскі. Прайшло вельмі мала часу і ногі мае ўміналі пад сябе, мералі разапрэлы ад гарачыні асфальт тратуара. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum