распа́лачны, -ая, -ае.

Які прызначаецца, служыць для распальвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. распа́лачны распа́лачная распа́лачнае распа́лачныя
Р. распа́лачнага распа́лачнай
распа́лачнае		 распа́лачнага распа́лачных
Д. распа́лачнаму распа́лачнай распа́лачнаму распа́лачным
В. распа́лачны (неадуш.)
распа́лачнага (адуш.)		 распа́лачную распа́лачнае распа́лачныя (неадуш.)
распа́лачных (адуш.)
Т. распа́лачным распа́лачнай
распа́лачнаю		 распа́лачным распа́лачнымі
М. распа́лачным распа́лачнай распа́лачным распа́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́лачны расто́почный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для распалкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́почный разг. распа́лачны, падпа́лачны; см. растопи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)