распако́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. распако́ўка
Р. распако́ўкі
Д. распако́ўцы
В. распако́ўку
Т. распако́ўкай
распако́ўкаю
М. распако́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распако́ўка ж. распако́вка; растюко́вка; см. распако́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распакоўваць — распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Вызваліць ад упакоўкі.

Р. багаж.

|| незак. распако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

1. Распакаваць свае рэчы (разм.).

Прыехаўшы дадому, распакаваліся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.

Пакет распакаваўся.

|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распако́вка ж. распако́ўка, -кі ж., распако́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растюко́вка ж. (действие) расцюко́ўка, -кі ж., расцюко́ўванне, -ння ср., распако́ўка, -кі ж., распако́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)