распа́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. распа́йванне
Р. распа́йвання
Д. распа́йванню
В. распа́йванне
Т. распа́йваннем
М. распа́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распа́йванне ср. распа́ивание, распа́йка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распайваць — распаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліто́ўванне ср., уст., см. распа́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́ивание техн. распа́йванне, -ння ср., уст. разліто́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распа́йка ж., разг., спец. распа́йванне, -ння ср., уст. разліто́ўванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)