расні́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расні́чка расні́чкі
Р. расні́чкі расні́чак
Д. расні́чцы расні́чкам
В. расні́чку расні́чкі
Т. расні́чкай
расні́чкаю		 расні́чкамі
М. расні́чцы расні́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расні́чка ж., биол. ресни́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ресни́чка биол. расні́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расні́чкі, -чак, адз. расні́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

Тонкія ніце- або шчацінкападобныя адросткі на паверхні клетак жывёл, раслін.

|| прым. расні́чны, -ая, -ае.

Раснічныя чэрві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расні́чкі, ‑чак; адз. раснічка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Тонкія ніце- або шчацінкападобныя адросткі па паверхні клетак жывёльных арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)