расківа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расківа́ны |
расківа́ная |
расківа́нае |
расківа́ныя |
| Р. |
расківа́нага |
расківа́най расківа́нае |
расківа́нага |
расківа́ных |
| Д. |
расківа́наму |
расківа́най |
расківа́наму |
расківа́ным |
| В. |
расківа́ны (неадуш.) расківа́нага (адуш.) |
расківа́ную |
расківа́нае |
расківа́ныя (неадуш.) расківа́ных (адуш.) |
| Т. |
расківа́ным |
расківа́най расківа́наю |
расківа́ным |
расківа́нымі |
| М. |
расківа́ным |
расківа́най |
расківа́ным |
расківа́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расківа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расківа́ны |
расківа́ная |
расківа́нае |
расківа́ныя |
| Р. |
расківа́нага |
расківа́най расківа́нае |
расківа́нага |
расківа́ных |
| Д. |
расківа́наму |
расківа́най |
расківа́наму |
расківа́ным |
| В. |
расківа́ны (неадуш.) расківа́нага (адуш.) |
расківа́ную |
расківа́нае |
расківа́ныя (неадуш.) расківа́ных (адуш.) |
| Т. |
расківа́ным |
расківа́най расківа́наю |
расківа́ным |
расківа́нымі |
| М. |
расківа́ным |
расківа́най |
расківа́ным |
расківа́ных |
Кароткая форма: расківа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расківа́ны расша́танный, раска́чанный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расківа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расківаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раска́чанный
1. разгайда́ны, раскалыха́ны, разгу́шканы;
2. расхіста́ны, раскалыва́ны, расківа́ны;
3. развару́шаны; см. раскача́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)