раску́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раску́шаны |
раску́шаная |
раску́шанае |
раску́шаныя |
| Р. |
раску́шанага |
раску́шанай раску́шанае |
раску́шанага |
раску́шаных |
| Д. |
раску́шанаму |
раску́шанай |
раску́шанаму |
раску́шаным |
| В. |
раску́шаны (неадуш.) раску́шанага (адуш.) |
раску́шаную |
раску́шанае |
раску́шаныя (неадуш.) раску́шаных (адуш.) |
| Т. |
раску́шаным |
раску́шанай раску́шанаю |
раску́шаным |
раску́шанымі |
| М. |
раску́шаным |
раску́шанай |
раску́шаным |
раску́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раску́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раску́шаны |
раску́шаная |
раску́шанае |
раску́шаныя |
| Р. |
раску́шанага |
раску́шанай раску́шанае |
раску́шанага |
раску́шаных |
| Д. |
раску́шанаму |
раску́шанай |
раску́шанаму |
раску́шаным |
| В. |
раску́шаны (неадуш.) раску́шанага (адуш.) |
раску́шаную |
раску́шанае |
раску́шаныя (неадуш.) раску́шаных (адуш.) |
| Т. |
раску́шаным |
раску́шанай раску́шанаю |
раску́шаным |
раску́шанымі |
| М. |
раску́шаным |
раску́шанай |
раску́шаным |
раску́шаных |
Кароткая форма: раску́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раску́шаны прям., перен. раску́шенный; см. раскусі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раску́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскусіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раску́шенный раску́шаны, мног. параску́сваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)