раску́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раску́рваецца раску́рваюцца
Прошлы час
м. раску́рваўся раску́рваліся
ж. раску́рвалася
н. раску́рвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раску́рвацца несов., возвр., страд. раску́риваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раску́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскурыцца (у 1 знач.).

2. Зал. да раскурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскуры́цца, -куру́ся, -ку́рышся, -ку́рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Распаліцца, разгарэцца (пра папяросу, цыгару, люльку).

2. Курыць не перастаючы (разм.).

|| незак. раску́рвацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раску́риваться возвр., страд. раску́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)