раскура́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскура́жуся раскура́жымся
2-я ас. раскура́жышся раскура́жыцеся
3-я ас. раскура́жыцца раскура́жацца
Прошлы час
м. раскура́жыўся раскура́жыліся
ж. раскура́жылася
н. раскура́жылася
Загадны лад
2-я ас. раскура́жся раскура́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскура́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскура́жыцца сов., прост. раскура́житься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскура́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Пачаць надта куражыцца. Раскуражыўся дзед. // Расхрабрыцца, асмялець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскура́житься сов., прост. раскура́жыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)