раскро́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскро́йны |
раскро́йная |
раскро́йнае |
раскро́йныя |
| Р. |
раскро́йнага |
раскро́йнай раскро́йнае |
раскро́йнага |
раскро́йных |
| Д. |
раскро́йнаму |
раскро́йнай |
раскро́йнаму |
раскро́йным |
| В. |
раскро́йны (неадуш.) раскро́йнага (адуш.) |
раскро́йную |
раскро́йнае |
раскро́йныя (неадуш.) раскро́йных (адуш.) |
| Т. |
раскро́йным |
раскро́йнай раскро́йнаю |
раскро́йным |
раскро́йнымі |
| М. |
раскро́йным |
раскро́йнай |
раскро́йным |
раскро́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскро́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да раскрою, прызначаны для яго. Раскройны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.
1. Кроячы, разрэзаць.
Р. матэрыял на касцюмы.
2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб).
3. Нанесці глыбокую сечаную рану, рассячы (разм.).
|| незак. раскро́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раскро́йванне, -я, н. і раскро́й, -ю, м. (да 1 знач.).
|| прым. раскро́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)