Verbum

анлайнавы слоўнік

раско́ўваць гл. раскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́ўваць несов., в разн. знач. раско́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём. -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак., каго-што.

1. Вызваліць ад падкоў.

Р. коней.

2. Вызваліць ад кайданоў.

Р. рукі.

3. перан. Зрабіць вольным, даць магчымасць поўнасцю праявіцца.

Р. ініцыятыву мас.

|| незак. раско́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раско́ўванне, -я, н. і раско́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы. ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́вывать несов. раско́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскоўваць — раскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскоўваць — раскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскавацца.

2. Зал. да раскоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́ўвацца несов.

1. в разн. знач. раско́вываться; см. раскава́цца;

2. страд. раско́вываться; см. раско́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)