раскла́дка гл. раскласці¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскла́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раскла́дка
Р. раскла́дкі
Д. раскла́дцы
В. раскла́дку
Т. раскла́дкай
раскла́дкаю
М. раскла́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раскла́дка ж.

1. (действие) раскла́дка;

р. рэ́чаўраскла́дка веще́й;

2. развёрстка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскла́дка ж.

1. (действие) раскла́дка, -кі ж., расклада́нне, -ння ср., раскла́дванне, -ння ср.;

2. (развёрстка) раскла́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскладаць ​1 — раскласці ​1.

2. Планавае размеркаванне каго‑, чаго‑н. На сходзе за бацюшку галасавалі, каб ён увайшоў у камісію па падліку і раскладцы падаткаў. Чарот. — У нас дагэтуль па закону, па раскладцы... А ці так жа можна, каб такое свавольства? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кладзі́; -кла́дзены; зак., што.

1. Размясціць па розных месцах у пэўным парадку.

Р. тавары.

Р. яблыкі па кішэнях.

2. Палажыць, расправіўшы або разгарнуўшы.

Р. карту.

3. Размеркаваць паміж кім-н.

Р. растрачаную суму на траіх.

4. Склаўшы гаручы матэрыял, запаліць.

Р. вогнішча.

|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расклада́нне, -я, і н., раскла́дванне, -я, н., раскла́д, -у, М -дзе, м. і раскла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Падцэ́пакраскладка снапоў на таку (для малацьбы цапамі)’ (ДАБМ, 873), пыццыпок ’тс’ (Шатал.). Конфікснае ўтварэнне ад цэп (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клат1раскладка снапоў для малацьбы’ (ДАБМ). Гл. кладч.

Клат2 ’складзеныя паколатыя дровы’ (Нар. сл.). Гл. клад©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Струпціраскладка снапоў для малацьбы’ (пін., ДАБМ, камент., 872). Форма адз. л., відаць, *струпец. Магчыма, да струп1, але семантыка няясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расклада́нне I ср. раскла́дывание, раскла́дка ж.; разведе́ние; см. расклада́ць I

расклада́нне II ср. разложе́ние; см. расклада́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)