раскла́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскла́дачны раскла́дачная раскла́дачнае раскла́дачныя
Р. раскла́дачнага раскла́дачнай
раскла́дачнае		 раскла́дачнага раскла́дачных
Д. раскла́дачнаму раскла́дачнай раскла́дачнаму раскла́дачным
В. раскла́дачны (неадуш.)
раскла́дачнага (адуш.)		 раскла́дачную раскла́дачнае раскла́дачныя (неадуш.)
раскла́дачных (адуш.)
Т. раскла́дачным раскла́дачнай
раскла́дачнаю		 раскла́дачным раскла́дачнымі
М. раскла́дачным раскла́дачнай раскла́дачным раскла́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскла́дачны раскла́дочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раскладкі (у 2 знач.); які выпадае, прыходзіцца згодна раскладцы. Раскладачная норма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́дочный раскла́дачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)