раскида́ть сов., в разн. знач. раскі́даць, мног. параскіда́ць;

раскида́ть наво́з раскі́даць (параскіда́ць) гной;

раскида́ть бума́ги по́ полу раскі́даць (параскіда́ць) папе́ры па падло́зе;

жизнь раскида́ла друзе́й по све́ту жыццё раскі́дала (параскіда́ла) сябро́ў па све́це;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параскіда́ць сов. (о многом, о многих)

1. разброса́ть, раскида́ть; размета́ть, расшвыря́ть;

2. разру́шить, развороти́ть; разори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разваля́ть сов.

1. (разгрести, раскидать) с.-х. раскі́даць, мног. параскіда́ць, параскі́дваць; растрэ́сці, мног. парастраса́ць; (валки, навоз) разбі́ць, мног. паразбіва́ць;

2. (тесто) спец. раскача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)