расквашаны - Пошук

расква́шаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расква́шаны	расква́шаная	расква́шанае	расква́шаныя
Р.	расква́шанага	расква́шанай расква́шанае	расква́шанага	расква́шаных
Д.	расква́шанаму	расква́шанай	расква́шанаму	расква́шаным
В.	расква́шаны (неадуш.) расква́шанага (адуш.)	расква́шаную	расква́шанае	расква́шаныя (неадуш.) расква́шаных (адуш.)
Т.	расква́шаным	расква́шанай расква́шанаю	расква́шаным	расква́шанымі
М.	расква́шаным	расква́шанай	расква́шаным	расква́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расква́шаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расква́шаны	расква́шаная	расква́шанае	расква́шаныя
Р.	расква́шанага	расква́шанай расква́шанае	расква́шанага	расква́шаных
Д.	расква́шанаму	расква́шанай	расква́шанаму	расква́шаным
В.	расква́шаны (неадуш.) расква́шанага (адуш.)	расква́шаную	расква́шанае	расква́шаныя (неадуш.) расква́шаных (адуш.)
Т.	расква́шаным	расква́шанай расква́шанаю	расква́шаным	расква́шанымі
М.	расква́шаным	расква́шанай	расква́шаным	расква́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расква́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	расква́шаны	расква́шаная	расква́шанае	расква́шаныя
Р.	расква́шанага	расква́шанай расква́шанае	расква́шанага	расква́шаных
Д.	расква́шанаму	расква́шанай	расква́шанаму	расква́шаным
В.	расква́шаны (неадуш.) расква́шанага (адуш.)	расква́шаную	расква́шанае	расква́шаныя (неадуш.) расква́шаных (адуш.)
Т.	расква́шаным	расква́шанай расква́шанаю	расква́шаным	расква́шанымі
М.	расква́шаным	расква́шанай	расква́шаным	расква́шаных

Кароткая форма: расква́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расква́шаны прост. расква́шенный; см. расква́сіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расквасіць.

2. у знач. прым. Гразкі, размочаны. Глянуўшы наперад, у расквашаную дарожную далячынь, Данік адчуў, як ад няспыннага напружання ў яго пачалі млець рукі, заныла спіна. Краўчанка. Рыгор, а за ім і Віця з расквашанай, але ўсё ж цвёрдай пад нагамі каляіны падаліся на абочыну. Паўлаў.

3. у знач. прым. Разбіты да крыві. [Маці], убачыўшы сына з расквашаным носам, накінулася на Андрэйку. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расква́шенный расква́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum