раска́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раска́тны |
раска́тная |
раска́тнае |
раска́тныя |
| Р. |
раска́тнага |
раска́тнай
раска́тнае |
раска́тнага |
раска́тных |
| Д. |
раска́тнаму |
раска́тнай |
раска́тнаму |
раска́тным |
| В. |
раска́тны (неадуш.)
раска́тнага (адуш.) |
раска́тную |
раска́тнае |
раска́тныя (неадуш.)
раска́тных (адуш.) |
| Т. |
раска́тным |
раска́тнай
раска́тнаю |
раска́тным |
раска́тнымі |
| М. |
раска́тным |
раска́тнай |
раска́тным |
раска́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытарнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.
Абл. Прыпыніцца, прыстаць. Аўтух з сваёй кампаніяй скалазубаў прытарнаваўся да плота — вакол яго, як заўсёды, грымеў безупынны раскатны рогат. Зарэцкі. І толькі прытарнаваўся я, ногі пад сябе падкурчыў, як адчыніліся дзверы і ўвайшоў рослы такі, над усімі піянерамі большы. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)