раскаме́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскаме́чваю раскаме́чваем
2-я ас. раскаме́чваеш раскаме́чваеце
3-я ас. раскаме́чвае раскаме́чваюць
Прошлы час
м. раскаме́чваў раскаме́чвалі
ж. раскаме́чвала
н. раскаме́чвала
Загадны лад
2-я ас. раскаме́чвай раскаме́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскаме́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскаме́чваць несов. разжима́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць.

Р. кулак.

|| незак. раскаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскаме́чвацца несов., возвр., страд. разжима́ться; см. раскамячы́цца, раскаме́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжима́ть несов.

1. (кулак) расціска́ць, раскаме́чваць, разніма́ць;

2. (зубы) расшчэ́пліваць, разніма́ць; (губы) расту́льваць;

3. (пружину и т. п.) распуска́ць, адпуска́ць, паслабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)