раскалыва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалыва́ны |
раскалыва́ная |
раскалыва́нае |
раскалыва́ныя |
| Р. |
раскалыва́нага |
раскалыва́най раскалыва́нае |
раскалыва́нага |
раскалыва́ных |
| Д. |
раскалыва́наму |
раскалыва́най |
раскалыва́наму |
раскалыва́ным |
| В. |
раскалыва́ны (неадуш.) раскалыва́нага (адуш.) |
раскалыва́ную |
раскалыва́нае |
раскалыва́ныя (неадуш.) раскалыва́ных (адуш.) |
| Т. |
раскалыва́ным |
раскалыва́най раскалыва́наю |
раскалыва́ным |
раскалыва́нымі |
| М. |
раскалыва́ным |
раскалыва́най |
раскалыва́ным |
раскалыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскалыва́ны |
раскалыва́ная |
раскалыва́нае |
раскалыва́ныя |
| Р. |
раскалыва́нага |
раскалыва́най раскалыва́нае |
раскалыва́нага |
раскалыва́ных |
| Д. |
раскалыва́наму |
раскалыва́най |
раскалыва́наму |
раскалыва́ным |
| В. |
раскалыва́ны (неадуш.) раскалыва́нага (адуш.) |
раскалыва́ную |
раскалыва́нае |
раскалыва́ныя (неадуш.) раскалыва́ных (адуш.) |
| Т. |
раскалыва́ным |
раскалыва́най раскалыва́наю |
раскалыва́ным |
раскалыва́нымі |
| М. |
раскалыва́ным |
раскалыва́най |
раскалыва́ным |
раскалыва́ных |
Кароткая форма: раскалыва́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскалыва́ны расша́танный; раска́чанный; см. раскалыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расша́танный
1. расхіста́ны, раскалыва́ны;
2. перен. разла́джаны, сапсава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раска́чанный
1. разгайда́ны, раскалыха́ны, разгу́шканы;
2. расхіста́ны, раскалыва́ны, расківа́ны;
3. развару́шаны; см. раскача́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)