раскалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Калупаючы, разадраць, зрабіць дзірку ў чым-н.

Р. дзірку ў мяху.

|| незак. раскалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскалупа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскалупа́ю раскалупа́ем
2-я ас. раскалупа́еш раскалупа́еце
3-я ас. раскалупа́е раскалупа́юць
Прошлы час
м. раскалупа́ў раскалупа́лі
ж. раскалупа́ла
н. раскалупа́ла
Загадны лад
2-я ас. раскалупа́й раскалупа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскалупа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскалупа́ць сов. расковыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Калупаючы, разадраць, зрабіць дзірку ў чым‑н. Варанецкі выламаў дручок, раскалупаў засохлую твань і выцягнуў пусты гумавы бот. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параскалу́пваць і параскалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Раскалупаць усё, многае.

П. ранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскалупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскалупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расколупа́ть сов., прост. раскалупа́ць, мног. параскалу́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалупа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскалупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параскалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раскалупаць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)