раскало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскало́чваю |
раскало́чваем |
| 2-я ас. |
раскало́чваеш |
раскало́чваеце |
| 3-я ас. |
раскало́чвае |
раскало́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раскало́чваў |
раскало́чвалі |
| ж. |
раскало́чвала |
| н. |
раскало́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раскало́чвай |
раскало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раскало́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскало́чваць несов. разба́лтывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раскалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.
1. Інтэнсіўна мяшаючы, размяшаць, зрабіць раўнамерным раствор чаго-н.
Р. цеста на бліны.
2. Разбіць, размалаціць (разм.).
Р. збанок.
|| незак. раскало́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)