раскабалі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскабалю́ся раскабалі́мся
2-я ас. раскабалі́шся раскабаліце́ся
3-я ас. раскабалі́цца раскабаля́цца
Прошлы час
м. раскабалі́ўся раскабалі́ліся
ж. раскабалі́лася
н. раскабалі́лася
Загадны лад
2-я ас. раскабалі́ся раскабалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскабалі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскабалі́цца сов. раскабали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскабалі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Вызваліцца ад кабальнай залежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскабали́ться раскабалі́цца, разняво́ліцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскабаля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да раскабаліцца.

2. Зал. да раскабаляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскабаля́цца несов., возвр., страд. раскабаля́ться; см. раскабалі́цца, раскабаля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)