рангалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рангалі́т
Р. рангалі́ту
Д. рангалі́ту
В. рангалі́т
Т. рангалі́там
М. рангалі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рангалі́т, -ту м., хим. ронгали́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ронгали́т хим. рангалі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)