рамі́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рамі́зніцкі рамі́зніцкая рамі́зніцкае рамі́зніцкія
Р. рамі́зніцкага рамі́зніцкай
рамі́зніцкае		 рамі́зніцкага рамі́зніцкіх
Д. рамі́зніцкаму рамі́зніцкай рамі́зніцкаму рамі́зніцкім
В. рамі́зніцкі (неадуш.)
рамі́зніцкага (адуш.)		 рамі́зніцкую рамі́зніцкае рамі́зніцкія (неадуш.)
рамі́зніцкіх (адуш.)
Т. рамі́зніцкім рамі́зніцкай
рамі́зніцкаю		 рамі́зніцкім рамі́зніцкімі
М. рамі́зніцкім рамі́зніцкай рамі́зніцкім рамі́зніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рамі́зніцкі

1. изво́зчичий;

2. (о промысле) изво́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамі́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамізніка, рамізніцтва. Рамізніцкі фаэтон. Рамізніцкая біржа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамі́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Фурман наёмнага экіпажа.

2. Экіпаж з фурманам.

|| прым. рамі́зніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́черской фурма́нскі, рамі́зніцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изво́зчицкий, изво́зчичий рамі́зніцкі, ваза́цкі, во́зчыцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изво́зный во́зніцкі, рамі́зніцкі;

изво́зный про́мысел во́зніцтва, рамі́зніцтва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)