ра́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які працуе на лесапільнай раме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́мшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́мшчык ра́мшчыкі
Р. ра́мшчыка ра́мшчыкаў
Д. ра́мшчыку ра́мшчыкам
В. ра́мшчыка ра́мшчыкаў
Т. ра́мшчыкам ра́мшчыкамі
М. ра́мшчыку ра́мшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́мшчык м., спец. ра́мщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́мшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на лесапільнай раме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́мщик спец. ра́мшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)