раме́сны, -ая, -ае.

1. гл. рамеснік, рамяство.

2. Які рыхтаваў кадры кваліфікаваных рабочых (у 1940—1958 гг.).

Рамеснае вучылішча.

Рамесная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раме́сны раме́сная раме́снае раме́сныя
Р. раме́снага раме́снай
раме́снае		 раме́снага раме́сных
Д. раме́снаму раме́снай раме́снаму раме́сным
В. раме́сны (неадуш.)
раме́снага (адуш.)		 раме́сную раме́снае раме́сныя (неадуш.)
раме́сных (адуш.)
Т. раме́сным раме́снай
раме́снаю		 раме́сным раме́снымі
М. раме́сным раме́снай раме́сным раме́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раме́сны реме́сленный;

~нае вучы́лішча — реме́сленное учи́лище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раме́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рамяства (у 1 знач.), рамесніка (у 1 знач.), звязаны з імі. Жывуць там шаўцы, краўцы, бондары, цесляры, — люд рамесны — сядзяць на месцы, іх і за вуха з тае Назараўкі не выцягнеш. Б. Стральцоў.

2. Які рыхтуе кадры кваліфікаваных рабочых. Рамеснае вучылішча. Рамесная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамяство́, -а́, мн. рамёствы і (з ліч. 2, 3, 4) рамяствы́, рамёстваў, н.

Прафесійны занятак, звязаны з вырабам якіх-н. тавараў ручным, саматужным спосабам.

|| прым. раме́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандлёва-раме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гандлёва-раме́сны гандлёва-раме́сная гандлёва-раме́снае гандлёва-раме́сныя
Р. гандлёва-раме́снага гандлёва-раме́снай
гандлёва-раме́снае		 гандлёва-раме́снага гандлёва-раме́сных
Д. гандлёва-раме́снаму гандлёва-раме́снай гандлёва-раме́снаму гандлёва-раме́сным
В. гандлёва-раме́сны (неадуш.)
гандлёва-раме́снага (адуш.)		 гандлёва-раме́сную гандлёва-раме́снае гандлёва-раме́сныя (неадуш.)
гандлёва-раме́сных (адуш.)
Т. гандлёва-раме́сным гандлёва-раме́снай
гандлёва-раме́снаю		 гандлёва-раме́сным гандлёва-раме́снымі
М. гандлёва-раме́сным гандлёва-раме́снай гандлёва-раме́сным гандлёва-раме́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самату́жна-раме́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самату́жна-раме́сны самату́жна-раме́сная самату́жна-раме́снае самату́жна-раме́сныя
Р. самату́жна-раме́снага самату́жна-раме́снай
самату́жна-раме́снае		 самату́жна-раме́снага самату́жна-раме́сных
Д. самату́жна-раме́снаму самату́жна-раме́снай самату́жна-раме́снаму самату́жна-раме́сным
В. самату́жна-раме́сны (неадуш.)
самату́жна-раме́снага (адуш.)		 самату́жна-раме́сную самату́жна-раме́снае самату́жна-раме́сныя (неадуш.)
самату́жна-раме́сных (адуш.)
Т. самату́жна-раме́сным самату́жна-раме́снай
самату́жна-раме́снаю		 самату́жна-раме́сным самату́жна-раме́снымі
М. самату́жна-раме́сным самату́жна-раме́снай самату́жна-раме́сным самату́жна-раме́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раме́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які займаецца, валодае прафесійным рамяством.

Дробны р.

2. перан. Той, хто працуе без творчай думкі, па шаблоне.

3. Вучань рамеснага вучылішча (разм.).

|| ж. раме́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. раме́сніцкі, -ая, -ае і раме́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Р. промысел.

Рамесная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́сніцкі, -ая, -ае.

1. гл. рамеснік.

2. Тое, што і рамесны.

Рамесніцкае вучылішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торго́во-реме́сленный гандлёва-раме́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)