раме́нны гл. рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раме́нны раме́нная раме́ннае раме́нныя
Р. раме́ннага раме́ннай
раме́ннае		 раме́ннага раме́нных
Д. раме́ннаму раме́ннай раме́ннаму раме́нным
В. раме́нны (неадуш.)
раме́ннага (адуш.)		 раме́нную раме́ннае раме́нныя (неадуш.)
раме́нных (адуш.)
Т. раме́нным раме́ннай
раме́ннаю		 раме́нным раме́ннымі
М. раме́нным раме́ннай раме́нным раме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раме́нны ремённый; реме́нчатый;

~нная пу́га — ремённый (реме́нчатый) кнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раме́нны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з рэменя, рамянёў; скураны. На высокім сядзенні, па-запраўску трымаючы туга нацягнутыя раменныя лейцы, сядзела маладая паненка. Колас. [Стафанковіч] .. стаяў.., ссунуўшы набакір блінаватую шапку з раменным казырком. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́мень, -меня і раме́нь, -мяня́, мн. рамяні́, рамянёў, м.

1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая ўжыв. для звязвання, замацавання чаго-н., у якасці пояса, для перадачы руху ад шківа.

Сумка на рэмені.

Падперазацца рэменем.

Р. для вастрэння брытваў.

Прывадны р.

Прывязныя рамяні (у самалёце, аўтамашыне).

2. мн. Дзве злучаныя перамычкай палоскі скуры (або моцнай тканіны, заменніка) са спражкамі і ручкай для ўвязвання і пераноскі ручнога багажу.

Перавязаць клунак рамянямі.

|| памянш. раме́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. раме́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Раменная вупраж.

Раменная пуга.

Раменная перадача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Раменны бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́пнік, -а, м.

Доўгі паляўнічы бізун з кароткай ручкай або кароткі раменны бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (уст.).

Раменны бізун з некалькімі хвастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ремённый раме́нны;

ремённый по́яс раме́нная папру́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)