рама́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рама́нны рама́нная рама́ннае рама́нныя
Р. рама́ннага рама́ннай
рама́ннае		 рама́ннага рама́нных
Д. рама́ннаму рама́ннай рама́ннаму рама́нным
В. рама́нны (неадуш.)
рама́ннага (адуш.)		 рама́нную рама́ннае рама́нныя (неадуш.)
рама́нных (адуш.)
Т. рама́нным рама́ннай
рама́ннаю		 рама́нным рама́ннымі
М. рама́нным рама́ннай рама́нным рама́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рама́нны лит. рома́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рама́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамана (у 1 знач.), уласцівы яму. Раманная пабудова літаратурнага твора. Раманны жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.

Гістарычны р.

|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.

Раманны жанр.

Раманічная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рома́нный лит. рама́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)