раке́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раке́тчыца раке́тчыцы
Р. раке́тчыцы раке́тчыц
Д. раке́тчыцы раке́тчыцам
В. раке́тчыцу раке́тчыц
Т. раке́тчыцай
раке́тчыцаю		 раке́тчыцамі
М. раке́тчыцы раке́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раке́тчыца ж. раке́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ваеннаслужачы ракетных войск.

2. Чалавек, які падае сігналы ракетамі (у 3 знач.).

|| ж. раке́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раке́тчица раке́тчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)