Verbum

Ра́кацень, мн. л. ра́кці ’капыты ў свінні’ (мазыр., Цыхун, вусн. павед.), ра́кот ’капыт у свінні, авечкі, каровы’ (ТС), ра́котка ’тс’ (там жа). Да рак ₁, ракавіна ₁, ракапыціна (гл.).

*Ра́капыціна, ра́копуціна, ракопу́ціна ’капыт у свінні, авечкі, каровы’ (ТС). Кантамінацыя ра́котка, рако́тка (гл. ракацень) і копыт ’капыт’ (гл.).