разяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разяўля́юся разяўля́емся
2-я ас. разяўля́ешся разяўля́ецеся
3-я ас. разяўля́ецца разяўля́юцца
Прошлы час
м. разяўля́ўся разяўля́ліся
ж. разяўля́лася
н. разяўля́лася
Загадны лад
2-я ас. разяўля́йся разяўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час разяўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разяўля́цца несов.

1. разг. раскрыва́ться, разева́ться;

2. перен., прост. (кричать) ора́ть;

3. перен., прост. (смотреть, не сводя глаз) уставля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разяўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Незак. да разявіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разя́віцца, разя́ўлюся, разя́вішся, разя́віцца; зак. (разм.).

1. Шырока раскрыцца (пра рот, пашчу).

2. перан. Уставіцца вачыма, позіркам.

Чаго ты разявіўся на мяне?

|| наз. разяўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разева́ться разяўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разверза́ться

1. раскрыва́цца, расчыня́цца; разяўля́цца;

2. страд. раскрыва́цца, расчыня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак., з кім і без дап.

Разм. Тое, што і апастыляцца. Цяўлік надта любіў разяўляцца на ўсіх, пастыляўся нават з дарослымі, лез на кожнага, як жаба на корч. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разя́віць ’раскрыць (рот)’ (ТСБМ), раззя́віць, роззя́віць, разьзя́віць ’раздуць, раскрыць (рот)’ (смарг., лях., віл., беласт., маст., шчуч., Сл. ПЗБ; Гарэц., Нас., Мал., Мядзв., Др.-Падб., Мат. Гом.), ’крычаць’, перан. ’адчыніць’ (Сл. ПЗБ), розя́віць, роззя́віць, розе́віць ’шырока адкрыць (рот)’ (ТС), разя́віцца, разя́віца ’раскрыць рот’, ’крычаць’, ’раскрычацца’ (шальч., трак., шчуч., даўг., Сл. ПЗБ), разяўля́цца ’зяваць’ (Яруш.). Ад раз- і зява́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

приоткрыва́ться

1. (о двери, окне, шкатулке и т. п.) прачыня́цца; (о шторе, одеяле и т. п.) прыадкрыва́цца;

2. (размыкаться) разго́ртвацца (тро́хі); (о глазах) расплю́шчвацца (тро́хі); (о рте) разяўля́цца (тро́хі);

3. перен. прыадкрыва́цца;

4. страд. прачыня́цца; прыадкрыва́цца; разго́ртвацца (тро́хі); расплю́шчвацца (тро́хі); разяўля́цца (тро́хі); см. приоткрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открыва́ться

1. (о двери, окне, шкатулке) адчыня́цца; (о шторе, занавесе) адкрыва́цца;

2. (начинаться) пачына́цца; (о собрании, заседании и т. п.) адкрыва́цца;

3. (предоставляться) адкрыва́цца;

4. (обнажаться) адкрыва́цца;

5. (раскрываться) разго́ртвацца; (о глазах) расплю́шчвацца, адкрыва́цца; (о рте) разяўля́цца, адкрыва́цца;

6. (становиться видным) адкрыва́цца;

7. (откровенно высказываться) выка́зваць свае́ ду́мкі, адкрыва́ць свае́ ду́мкі;

8. страд. адчыня́цца; адкрыва́цца; пачына́цца, распачына́цца; пуска́цца, дава́цца; разго́ртвацца; расплю́шчвацца; разяўля́цца; выкрыва́цца; выяўля́цца; выка́звацца; см. открыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)