разьбя́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разьбя́рны разьбя́рная разьбя́рнае разьбя́рныя
Р. разьбя́рнага разьбя́рнай
разьбя́рнае		 разьбя́рнага разьбя́рных
Д. разьбя́рнаму разьбя́рнай разьбя́рнаму разьбя́рным
В. разьбя́рны (неадуш.)
разьбя́рнага (адуш.)		 разьбя́рную разьбя́рнае разьбя́рныя (неадуш.)
разьбя́рных (адуш.)
Т. разьбя́рным разьбя́рнай
разьбя́рнаю		 разьбя́рным разьбя́рнымі
М. разьбя́рным разьбя́рнай разьбя́рным разьбя́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разьбя́рны спец. резьбово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разьбя́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мастацкай разьбы, прызначаны для разьбы. Разьбярныя работы. Разьбярны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьба́, -ы́, ж.

1. гл. рэзаць.

2. Узор, малюнак, выразаны на цвёрдых матэрыялах.

Р. па дрэве.

Мастацкая р.

3. Вінтавая нарэзка.

|| прым. разьбя́рны, -ая, -ае і разьбо́вы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Разьбярны інструмент.

Разьбовае кальцо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

резьбово́й разьбо́вы, разьбя́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)