разцо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разца. Разцовае лязо.

2. Выкананы пры дапамозе разца. Разцовая гравюра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разцо́вы разцо́вая разцо́вае разцо́выя
Р. разцо́вага разцо́вай
разцо́вае		 разцо́вага разцо́вых
Д. разцо́ваму разцо́вай разцо́ваму разцо́вым
В. разцо́вы (неадуш.)
разцо́вага (адуш.)		 разцо́вую разцо́вае разцо́выя (неадуш.)
разцо́вых (адуш.)
Т. разцо́вым разцо́вай
разцо́ваю		 разцо́вым разцо́вымі
М. разцо́вым разцо́вай разцо́вым разцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)