разры́хлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разры́хлены |
разры́хленая |
разры́хленае |
разры́хленыя |
| Р. |
разры́хленага |
разры́хленай разры́хленае |
разры́хленага |
разры́хленых |
| Д. |
разры́хленаму |
разры́хленай |
разры́хленаму |
разры́хленым |
| В. |
разры́хлены (неадуш.) разры́хленага (адуш.) |
разры́хленую |
разры́хленае |
разры́хленыя (неадуш.) разры́хленых (адуш.) |
| Т. |
разры́хленым |
разры́хленай разры́хленаю |
разры́хленым |
разры́хленымі |
| М. |
разры́хленым |
разры́хленай |
разры́хленым |
разры́хленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разры́хлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разры́хлены |
разры́хленая |
разры́хленае |
разры́хленыя |
| Р. |
разры́хленага |
разры́хленай разры́хленае |
разры́хленага |
разры́хленых |
| Д. |
разры́хленаму |
разры́хленай |
разры́хленаму |
разры́хленым |
| В. |
разры́хлены (неадуш.) разры́хленага (адуш.) |
разры́хленую |
разры́хленае |
разры́хленыя (неадуш.) разры́хленых (адуш.) |
| Т. |
разры́хленым |
разры́хленай разры́хленаю |
разры́хленым |
разры́хленымі |
| М. |
разры́хленым |
разры́хленай |
разры́хленым |
разры́хленых |
Кароткая форма: разры́хлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разры́хлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разрыхліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зара́ны, -ая, -ае.
Знесены і разрыхлены плугам.
Зараныя межы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разрыхлённый разры́хлены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баранава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад баранаваць.
2. у знач. прым. Апрацаваны, разрыхлены бараною. Баранаванае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)