разры́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разры́нуся |
разры́немся |
| 2-я ас. |
разры́нешся |
разры́нецеся |
| 3-я ас. |
разры́нецца |
разры́нуцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разры́нуўся |
разры́нуліся |
| ж. |
разры́нулася |
| н. |
разры́нулася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разры́нься |
разры́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разры́нуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Разры́нуцца (разри́нуцьца) ’разваліцца, седзячы або лежачы’ (Нас., Гарэц.), ’растаўсцець’ (Нас.). Сюды ж, відаць, розруні́цца ’зрабіцца тоўстым, раздацца’ (ТС), у такім выпадку, магчыма, да руні́цца ’усходзіць, зелянець’, што да руно́ ’густая рунь’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)