разраста́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разраста́ецца разраста́юцца
Прошлы час
м. разраста́ўся разраста́ліся
ж. разраста́лася
н. разраста́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разраста́цца несов., в разн. знач. разраста́ться; см. разрасці́ся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраста́цца, ‑аецца.

Незак. да разрасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрасці́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -расце́цца; разро́сся, -расла́ся, -ло́ся; зак.

1. У выніку росту стаць большым, гусцейшым.

Расада разраслася.

2. Стаць большым па велічыні, па колькасці.

Горад разросся.

Штаты інстытута разрасліся.

|| незак. разраста́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разраста́ться несов. разраста́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лапушы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шы́цца; незак. (разм.).

Пышна разрастацца.

Лапушацца лісты плюшчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разрастацца — разрасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбры́ньваць

‘станавіцца набрынялым, разрастацца, павялічвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разбры́ньвае разбры́ньваюць
Прошлы час
м. разбры́ньваў разбры́ньвалі
ж. разбры́ньвала
н. разбры́ньвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбры́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лапушы́цца, ‑шыцца; незак.

Разм. Пышна разрастацца, выпускаць многа лісця. Роўнымі зялёнымі барознамі лапушылася бульба. Броўка. Каля абломкаў цагляных сцен пышна лапушылася крапіва. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. Бурна расці; пышна красаваць.

Ярына на полі буяла.

Жыццё буяе (перан.).

2. Расці ў націну (пра бульбу, памідоры і пад.), у салому (пра жыта, пшаніцу і інш.), разрастацца на шкоду плоданашэнню.

Памідоры буяюць.

|| наз. буя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)